มันค่อนข้างง่ายที่จะท่องจำตัวเลขต่างๆ เช่น หนึ่งสองสาม เป็นต้น แต่การเรียนรู้ที่แท้จริงของตัวเลขในภาษาใดๆ ก็ต้องใช้เวลา เพราะส่วนใหญ่การใช้ตัวเลขในชีวิตประจำวันนั้นไม่ใช้เพียงท่อง 1-10 แต่เป็นการบอกหมายเลขโทรศัพท์หรือการถามราคา
.
Die Zahlen 0 – 9
null | นุล | ศูนย์ |
eins | ไอน์ส | หนึ่ง |
zwei |
ไซว |
สอง |
drei | ไดร | สาม |
vier | เฟียร์ | สี่ |
fünf | ฟึนฟ์ | ห้า |
sechs | เซ็คส์ | หก |
sieben | ซีเบ็น | เจ็ด |
acht | อัฆท์ | แปด |
neun | นอยน | เก้า |
หมายเหตุ zwei (2) มักออกเสียงเป็น zwo (โซว) เพื่อหลีกเลี่ยงการสับสนกับ drei (3)
.
Die Zahlen 10 – 19
zehn | เซน์ | สิบ |
elf | แอ็ลฟ์ | สิบเอ็ด |
zwölf | เซวิลฟ์ | สิบสอง |
dreizehn | ไดร–เซน์ | สิบสาม |
vierzehn | เฟียร์–เซน์ | สิบสี่ |
fünfzehn | ฟึนฟ์–เซน์ | สิบห้า |
sechzehn | เซ็ค–เซน์ | สิบหก |
siebzehn | ซีบ–เซน์ | สิบเจ็ด |
achtzehn | อัฆท์–เซน์ | สิบแปด |
neunzehn | นอยน–เซน์ | สิบเก้า |
.
Die Zahlen 20 – 1000
zwanzig | ซวาน–ซิก | ยี่สิบ |
einundzwanzig | ไอน์–อุนด์–ซวาน–ชิก | ยี่สิบเอ็ด |
dreißig | ไดร–ซิก | สามสิบ |
vierzig | เฟียร์–ซิก | สี่สิบ |
fünfzig | ฟึนฟ์–ซิก | ห้าสิบ |
sechzig | เซ็ค–ซิก | หกสิบ |
siebzig | ซีบ–ซิก | เจ็ดสิบ |
achtzig | อัฆท์–ซิก | แปดสิบ |
neunzig | นอยน–ซิก | เก้าสิบ |
hundert | หุน–ดาร์ท | ร้อย |
hunderteins | หุน–ดาร์ท–ไอน์ส | ร้อยหนึ่ง |
zweihundert | ไซว–หุน–ดาร์ท | สองร้อย |
tausend | เทา–เซ็นท์ | พัน |
ตัวเลขหลักสิบผสมง่ายๆ โดยใช้ตัวเลข 1-9 และต่อท้ายด้วย +zig เช่น vier+zig = vierzig
หมายเหตุ
20 ผิดปกติ zwanzig
ส่วนหมายเลข 30, 60 และ 70 บิตเบี่ยงในการสะกดนิดหน่อย dreißig แทน dreizig (ß ไม่ใช่ z) sechzig แทน sechszig (ไม่มี s) และ siebenzig ได้ย่อลงเป็น siebzig
ในเยอรมัน คุณจะพูด einundzwanzig (21) (หนึ่งและยี่สิบ ไม่ใช่ยี่สิบเอ็ด) ตัวเลขทั้งหมดที่มากกว่า 20 ผสมต่ามกฎนี่ zweiundzwanzig (22), einundreißig (31), dreiundvierzig (43) ฯลฯ
สำหรับตัวเลขมากกว่า hundert (100) รูปแบบก็จะเหมื่อนเดิม เช่น hundertfünfundzwanzig (125)
ตัวเลขหลักร้อยผสมโดยใช้ตัวเลข 1-9 และต่อท้ายด้วย +hundert, เช่น drei+ hundert = dreihundert และอื่น ๆ เช่น 215 ก็จะพูดว่า zweihundertfünfzehn
ตัวเลขจะยาวขนาดไหน ก็จะถูกเขียนเป็นหนึ่งคำเท่านั้น เช่น siebentausendachthundertsechsundneunzig (7896)
.
Bitte hören und ergänzen Sie die Zahlen.
Wie heißt ihr eigentlich? |
พวกคุณชื่ออะไรกัน? |
Ich heiße Anna. |
ฉันชื่อ Anna |
Ich heiße Thomas Bauer? Und du? |
ผมชื่อ Thomas Bauer? และคุณ? |
Marlene Steinmann. Hier, das ist meine Vistitenkarte. Vielleicht kommt ihr einmal nach Köln. |
Marlene Steinmann. นี้เป็นนามบัตรของฉัน บางทีพวกคุณอาจจะมาโคโลญสักครั้งหนึ่ง |
Danke, das ist nett. Oder du kommst mal nach Bremen. |
ขอบคุณ หรือคุณมาเบรเมนสักครั้ง |
Ja, vielleicht. Und wo wohnt ihr? |
ใช่ อาจจะ และคุณอยู่ที่ไหน? |
Meine Adresse ist Sandhofstraße |
ที่อยู่ของฉันคือSandhofstraße |
Sonthof…… |
|
Nein, nein. Sandhof: S-a-n-d-h-o-f |
|
Also: Sandhofstraße, Bremen. |
|
Ja, … Bremen. |
|
Gut. Und deine Telefonnummer? …. |
โอเค และหมายเลขโทรศัพท์ของคุณล่ะ |
__________ . Alles klar. Dann noch gute Reise! |
เรียบร้อย ถ้าอย่างงั้น ขอให้คุณเดินทางโดยสวัสติภาพ! |
Danke. Bis bald! |
ขอบคุณ แล้วพบกันใหม่ |
Tschüs. |
ลาก่อน |
.
หลังจากคุณได้เรียนรู้พื้นฐานของเบอร์ 0-100 แล้ว ลองทดสอบตัวเองโดยทำแบบฝึกหัดด้านล่าง