กประโยคบอกเล่าในภาษาเยอรมันต้องมีประธาน นั้นก็หมายความว่า เราไม่สามารถเริ่มต้นประโยคบอกเล่าด้วยคำกริยา ดังนั้นจึงมักจะต้องเอาคำศัพท์สรรพนาม “es” (มัน) มาช่วยในการสร้างวลีและผันกริยา
ในประโยคบอกเล่านั้น “es” จะอยู่ในตำแหน่งที่หนึ่งหรือสาม
คำกริยาที่กำหนดการใช้คำศัพท์สรรพนาม “es” มักเป็นในกรณีต่อไปนี้
- กับคำกริยา geben เมื่อพูดถึงว่ามีหรือไม่มีอะไร: In Phuket gibt es schöne Strände.
- กับคำกริยา gehen เมื่อพูดถึงทุกข์สุข: Wie geht es dir? Es geht mir gut, danke.
- กับคำกริยาที่บรรยายสภาพอากาศ: Es schneit, es blitzt, es regnet.
- กับคำกริยา sein เมื่อพูดถึงเวลา: Wie spät ist es denn? Es ist fünf Uhr.
-
กับคำกริยาที่บรรยายเสียง: Es klingelt an der Tür.
.