ในประโยคที่สมบูรณ์ทุกประโยคจะมีคำกริยาอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ของประโยค แต่บางครั้งคำกริยา (Verb) บางคำใช้คำเสริมหน้า (Präfix) หรือใช้ร่วมกับคำกริยาที่สอง
ในกรณีเช่นนี้คำกริยาที่ถูกผันยังคงอยู่ในตำแหน่งที่ 2 แต่คำเสริมหน้าหรือคำกริยาที่สองไปท้ายประโยค ส่วนข้อมูลเพิ่มเติมที่เหลือของประโยคจะถูกสอดไว้ตรงกลาง มันเลยเกิดวงเล็บของประโยค (Satzklammer)
Ich stehe um 6 Uhr auf. (ฉันลุกขึ้นตอน 6 โมง)
.
Anwendung der Satzklammer
วงเล็บประโยคจะเกิดกับคำกริยาที่แยกออกได้ (trennbaren Verben) และและทุกครั้งเมื่อมีคำกริยามากกว่าหนึ่งคำในประโยค เช่น ในประโยคที่มี คำกริยาสริม (Modalverb) อดีตกาลแบบพูด (Perfekt) อดีตกาลสมบูรณ์แบบ (Plusquamperfekt) อนาคตกาล (Futur) และประโยคที่กล่าวถึงผู้ถูกกระทำ (Passiv) ทุกรูปแบบ
.
Konjugiertes Verb auf Position II
Aussagesatz mit trennbarem Verb
ในประโยคที่มีคำกริยาที่แยกออกได้ คำกิริยาที่ถูกผัน (konjugiertes Verb) จะอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ส่วนคำเสริมหน้า (Präfix) จะอยู่ในท้ายประโยค
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
||
Mein Nachbar |
steht |
jeden Tag um 5.30 Uhr |
auf. |
Er |
zieht sich |
dann gleich seine Joggingsachen |
an. |
.
Aussagesatz mit Modalverb
ในประโยคที่มีคำกริยาสริม คำกริยาสริมที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) จะอยู่ท้ายประโยคในรูปแบบดั้งเดิม (Infinitiv)
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
||
Er |
will |
jetzt jeden Tag Sport |
machen. |
Er |
muss |
nämlich auf seine Gesundheit |
aufpassen. |
.
Aussagesatz im Perfekt
ในประโยคอดีตกาลแบบพูด คำกริยาช่วย haben หรือ sein ที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) จะอยู่ท้ายประโยคในรูปแบบคำกริยาคุณศัพท์ (Partizip 2)
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
||
Das |
hat |
ihm sein Arzt |
gesagt. |
Mein Nachbar |
ist |
danach zu Fuß |
gegangen. |
.
Aussagesatz im Passiv
- ในประโยคประโยคที่กล่าวถึงผู้ถูกกระทำแบบอยู่ในขั้นตอนการปฏิบัติ (Vorgangspassiv) คำกริยาช่วย werden ที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) จะอยู่ท้ายประโยคในรูปแบบคำกริยาคุณศัพท์ (Partizip 2)
- ในประโยคประโยคที่กล่าวถึงผู้ถูกกระทำแบบแสดงถึงสภาพ (Zustandspassiv) คำกริยาช่วย sein ที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 2 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) ในรูปแบบคำกริยาคุณศัพท์ (Partizip 2) บวกกับคำกริยาช่วย worden จะอยู่ท้ายประโยค
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
||
Am nächsten Tag |
wurde |
mein Nachbar vom Arzt lange |
untersucht. |
Dann |
ist |
ihm das Ergebnis |
gesagt worden. |
.
Fragesatz mit Fragewort
ในประโยคคำถามที่มีตัวตั้งคำถาม การเรียงคําในประโยคก็คงยังอยู่ในรูปแบบเดิม
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
||
Um wieviel Uhr |
steht |
dein Nachbar immer |
auf? |
Warum |
will |
er jetzt mehr Sport |
machen? |
Was |
hat |
der Arzt |
gesagt? |
Wie lange |
wurde |
er |
untersucht? |
.
Vergleiche
ในกรณีของการเปรียบเทียบข้อมูลที่มี als หรือ wie อาจอยู่ก่อนหรือหลังวงเล็บประโยคก็ได้
Vorfeld |
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
Nachfeld |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
|||
Er |
sieht |
jetzt so gut |
aus |
wie seit Langem nicht mehr. |
Er |
sieht |
jetzt so gut wie seit Langem nicht mehr |
aus. |
|
Er |
hat |
in den letzten Wochen viel gesünder |
gelebt |
als früher. |
Er |
hat |
in den letzten Wochen viel gesünder als früher |
gelebt. |
.
Konjugiertes Verb auf Position I
Fragesatz ohne Fragewort
ในประโยคคำถามที่ไม่มีตัวตั้งคำถาม คำกริยาที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 1
Position 1 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
|
Steht |
dein Nachbar immer früh |
auf? |
Will |
er ab jetzt mehr Sport |
machen? |
Hat |
der Arzt etwas |
gesagt? |
Wurde |
er |
untersucht? |
.
Aufforderungssatz im Imperativ
ในประโยคคำสั่ง คำกริยาที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 1 ส่วนคำเสริมหน้า (Präfix) จะอยู่ท้ายประโยค
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
|
Fangen |
Sie bitte schon morgen |
an! |
Steht |
morgen doch einfach etwas früher |
auf! |
Ruf |
den Arzt für einen neuen Termin |
an! |
.
Irrealer Wunschsatz
- ในประโยคความปรารถนาแบบปัจจุบันณกาลที่ใช้คำกริยาช่วย würden คำกริยาช่วยที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 1 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) ในรูปแบบคำกริยาดั้งเดิม (Infinitiv) จะอยู่ท้ายประโยค
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
|
Würde |
er doch bloß mit dem Rauchen |
aufhören! |
- ในประโยคความปรารถนาแบบอดีตกาล คำกริยาช่วย haben หรือ sein ที่ถูกผันจะอยู่ในตำแหน่งที่ 1 ส่วนคำกริยาหลัก (Vollverb) ในรูปแบบคำกริยาคุณศัพท์ (Partizip 2) จะอยู่ท้ายประโยค
Position 2 |
Mittelfeld |
Satzende |
(Anfang der Satzklammer |
Ende der Satzklammer) |
|
Wäre |
er doch bloß schon früher zum Arzt |
gegangen! |
Hätte |
er doch bloß auf seine Frau |
gehört! |
.