Dativ 1

คำกริยาภาษาเยอรมันส่วนใหญ่ต้องการกรรมตรง (Akkusativ) ในการสร้างประโยค แต่ในทางกลับกันมันก็มีคำกริยาบางคำนั้นที่จำเป็นต้องตามด้วยกรรมรอง (Dativ) 

อ่านเพิ่มเติม “Verben mit Dativ-Ergänzung”

Verben mit Dativ-Ergänzung

grammatik-possessivpronomen1

เมื่อแสดงการครอบครอง หรือความเกี่ยวข้อง เราใช้คำนำหน้านามที่แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessivartikel) แทนคำนำหน้านามที่เจาะจง (bestimmter Artikel) หรือคำนำหน้านามที่ไม่เจาะจง (unbestimmter Artikel)

อ่านเพิ่มเติม “Possessivartikel”

Possessivartikel

กริยาในรูปแบบ Konjunktiv II ส่วนใหญ่เราใช้เมื้อพูดถึงสิ่งที่เราปรารถนาแต่ปัจจุบันยังไม่สามารถเป็นไปได้ นอกจากนี้ยังใช้ในภาษาสุภาพ เวลาให้คำแนะนำคนอื่น หรือรายงานคำพูด

อ่านเพิ่มเติม “Konjunktiv II”

Konjunktiv II

A1 Wechselpräpositionenคำบุพบท (Präpositionen) ในไวยากรณ์ภาษาเยอรมันกำหนดให้เราต้องใช้กรรม (Kasus) คุณจึงต้องผันคำนาม (Nomen) คำสรรพนาม (Pronomen) หรือคำหน้านาม (Artikel) ที่ตามมา คำบุพบทบางคำจะตามมาด้วยกรรมตรง (Akkusativ) คำบุพบทบางคำก็ตามด้วยกรรมรอง (Dativ) นอกจากนี้ยังมีคำบุพบทสองการก (Wechselpräpositionen) ที่ใช้ทั้งกรรมตรง และกรรมรอง ทั้งนี้

อ่านเพิ่มเติม “Wechselpräpositionen”

Wechselpräpositionen

A Genus 1

คำนาม (Nomen) ในภาษาเยอรมันมี (Genus) ในพจนานุกรมมักจะเป็นตัวย่อ เช่น m (maskulin = เพศชาย), f (feminin = เพศหญิงและ n (neutral = เพศกลาง) เราไม่สามารถดูจากคำนามได้ว่า คำนามนั้นเป็นเพศชาย เพศหญิง หรือเพศกลาง มันจึงดีที่สุดที่จะท่องคำศัพท์พร้อมกับคำหน้านาม

อ่านเพิ่มเติม “Genus”

Genus