
คำกริยาภาษาเยอรมันส่วนใหญ่ต้องการกรรมตรง (Akkusativ) ในการสร้างประโยค แต่ในทางกลับกันมันก็มีคำกริยาบางคำนั้นที่จำเป็นต้องตามด้วยกรรมรอง (Dativ)

คำกริยาภาษาเยอรมันส่วนใหญ่ต้องการกรรมตรง (Akkusativ) ในการสร้างประโยค แต่ในทางกลับกันมันก็มีคำกริยาบางคำนั้นที่จำเป็นต้องตามด้วยกรรมรอง (Dativ)

เมื่อแสดงการครอบครอง หรือความเกี่ยวข้อง เราใช้คำนำหน้านามที่แสดงความเป็นเจ้าของ (Possessivartikel) แทนคำนำหน้านามที่เจาะจง (bestimmter Artikel) หรือคำนำหน้านามที่ไม่เจาะจง (unbestimmter Artikel)

กริยาในรูปแบบ Konjunktiv II ส่วนใหญ่เราใช้เมื้อพูดถึงสิ่งที่เราปรารถนาแต่ปัจจุบันยังไม่สามารถเป็นไปได้ นอกจากนี้ยังใช้ในภาษาสุภาพ เวลาให้คำแนะนำคนอื่น หรือรายงานคำพูด
คำบุพบท (Präpositionen) ในไวยากรณ์ภาษาเยอรมันกำหนดให้เราต้องใช้กรรม (Kasus) คุณจึงต้องผันคำนาม (Nomen) คำสรรพนาม (Pronomen) หรือคำหน้านาม (Artikel) ที่ตามมา คำบุพบทบางคำจะตามมาด้วยกรรมตรง (Akkusativ) คำบุพบทบางคำก็ตามด้วยกรรมรอง (Dativ) นอกจากนี้ยังมีคำบุพบทสองการก (Wechselpräpositionen) ที่ใช้ทั้งกรรมตรง และกรรมรอง ทั้งนี้
Deutschsprachige Zeitschriften für Erwachsene – นิตยสารภาษาเยอรมันสำหรับผู้ใหญ่
Deutschsprachige Zeitschriften für Erwachsene – นิตยสารภาษาเยอรมันสำหรับผู้ใหญ่

คำนาม (Nomen) ในภาษาเยอรมันมี (Genus) ในพจนานุกรมมักจะเป็นตัวย่อ เช่น m (maskulin = เพศชาย), f (feminin = เพศหญิง) และ n (neutral = เพศกลาง) เราไม่สามารถดูจากคำนามได้ว่า คำนามนั้นเป็นเพศชาย เพศหญิง หรือเพศกลาง มันจึงดีที่สุดที่จะท่องคำศัพท์พร้อมกับคำหน้านาม